“Met luzerne van zilver naar goud binnen de eco-regeling kán interessant zijn.” Eén van de eco-activiteiten van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) is het toepassen van een rustgewas op zand- en lössgrond. Om aan de eis van eens per vier jaar een rustgewas telen te voldoen, is het nog wel even puzzelen. Ronald van Hal, innovatiemanager ruwvoer, en Wouter Buevink, specialist mestwetgeving en kringlooplandbouw, zetten wat opties voor kalver- en vleesveehouders op een rij.
Door de teelt van een rustgewas verbeter je de bodemstructuur. Het zorgt voor meer bodemorganische stof, meer vochtvasthoudend vermogen in de bodem en het vermindert de druk van bodemplagen. Een bijkomend voordeel is dat het extra premie per hectare oplevert in de GLB-regeling. “Maar niet elke eco-activiteit is even rendabel, uitvoerbaar of passend bij het bedrijf”, stelt Wouter Buevink van ForFarmers FarmConsult. Wouter stelt veel GLB-bouwplannen op en legt uit hoe het werkt. “Bij de keuze van eco-activiteiten is het belangrijk om je niet blind te staren op de premies, maar ook te kijken naar de gevolgen voor je rantsoen.” Om hier zicht op te krijgen stelde FarmConsult een rekenmodule op om alle opties door te rekenen. “Een stikstofbindend gewas zoals luzerne als rustgewas, kan een interessante optie zijn, maar daarvoor lever je dan vaak hectares mais in. In onze rekenmodule reken ik dan uit of de extra premie voor het rustgewas opweegt tegen gederfde maisopbrengst of extra ruwvoeraankoop. Ook moet de loonwerker met het gewas uit de voeten kunnen of heb je een akkerbouwer nodig die het gewas voor je gaat telen.”
Een vroege mais zaaien in combinatie met een onbemeste groenbemester is een andere optie om aan de eis van een rustgewas te voldoen. Vóór 1 september moet de mais dan geoogst zijn en het vang/rustgewas gezaaid. “Dat klinkt interessant voor veel kalverhouders”, zegt Ronald van Hal, “maar het betekent in de praktijk vaak een opbrengstderving, omdat de mais eind augustus nog niet altijd goed rijp is. Dan moet je het rantsoen aanvullen met andere grondstoffen of extra krachtvoer.”
“Een derde, wellicht betere optie is het uitruilen van grond met een melkveehouder of akkerbouwer”, stelt Ronald. De kalverhouder teelt dan op eigen bodem gras voor de melkveehouder, aangezien gras telt als rustgewas. De melkveehouder op zijn beurt zaait mais voor de kalverhouder op zijn scheurgrond. Ronald licht het voordeel van deze constructie toe: “Met deze rotatie blijft de bodemorganische stof op peil, en profiteert de melkveehouder tegelijkertijd van graslandvernieuwing. Bij gezamenlijk grondgebruik met een akkerbouwer moet je de vruchtopvolging goed doordenken. Een graszode van vier jaar oud levert na scheuren voldoende stikstof voor de volgteelt. Een jaar mais, met opvolgend een jaar aardappelen, kan een voorbeeld zijn. Daarnaast kan de veehouder mest afzetten naar de akkerbouwer.”
Om te bepalen welke optie op jouw bedrijf past en de hoogste premie oplevert is het slim om een GLB Bouwplan op te stellen? Deze bevat een financiële onderbouwing met slimme keuzes voor eco-activiteiten. Neem contact op met je ForFarmers vleesveespecialist of mail/bel de specialisten van FarmConsult via mestwetgeving@forfarmers.eu / 088 – 024 81 35.